ای خواجو چه جوئی ز شب قدر نشانی
هر شب ، شب قدر است اگر قدر بدانی
------------------------------------------
بشنو از نی چون حکایت می کند........................شیعه را در خون روایت می کند
شیعه یعنی شرح منظوم طلب............................از حجاز و کوفه تا شام و حلب
شیعه یعنی یک بیابان بی کسی........................غربت صد ساله بی دلواپسی
شیعه یعنی یک بیابان جستجو...........................شیعه یعنی هجرت از من تا به او
شیعه یعنی دست بیعت با غدیر...........................بارش ابر کرامت بر کویر
شیعه یعنی وعده ای با نان جو.............................کشت صد آئینه تا فصل درو
شیعه یعنی عدل و احسان و وقار.........................شیعه یعنی انحنای ذوالفقار
شیعه یعنی تندر آتش فروز..................................شیعه یعنی زاهد شب، شیر روز
شیعه یعنی شیر، یعنی شیر مرد.........................شیعه یعنی تیغ عریان در نبرد
شیعه یعنی تیغ، تیغ مو شکاف...........................شیعه یعنی ذولفقار بی غلاف
شیعه یعنی عشق بازی با خدا...........................یک نیستان تک نوازی با خدا
شیعه یعنی یک تپش عصیان و خون...........................شیعه یعنی سابقون السابقون
شیعه باید آبها را گل کند....................................خط سوم را به خون کامل کند
خط سوم، خط سرخ اولیاست..............................کربلا بارزترین منظور ماست
شیعه یعنی هفت خطی در جنون.........................شیعه طوفان می کند در کاف و نون
شیعه یعنی تشنه جام بلا...................................شیعه گی یعنی قیام کربلا
شیعه یعنی بازتاب آسمان....................................بر سر نی جلوه رنگین کمان
شیعه یعنی امتزاج نار و نور...................................شیعه یعنی رأس خونین در تنور
شیعه یعنی هفت وادی اضطراب.............................شیعه یعنی تشنگی در شط آب
شیعه یعنی شوق، یعنی انتظار............................صاحب آئینه تا صبح بهار
شیعه یعنی سالک پا در رکاب..............................تا که خورشید افکند از رخ نقاب
شیعه یعنی دعبل چشم انتظار..........................تا کشد بر دوش خود چهل سال دار
شیعه یعنی میثم و دار عروج.................................شیعه یعنی زید هنگام خروج
شین شیعه، شین شوق است و شهود..............یاء نشان یا علی، دریای جود
عین هم تمحید ذکر یا علی...............................های هوض، های هو، ذکر جلی
شیعه باید همچو اشعار کمیت..........................سر نهد بر خاک کوی اهل بیت
شهادت امام علی (ع) را به همه دوستان تسلیت عرض می کنم. در این شب ها دوستان را فراموش نکنید.
التماس دعا
پیر خمین
هنوز انگشت تعجب در دهانمون مونده! که نفهمیدیم این فرهاد عزیز چه طوری اومد و چه طوری رفت؟!
در هر صورت آمدنش خواست خودش بود و رفتنش هم دست خودش...یعنی از نوشته هاش برداشت نکنید که خدایی نکرده کسی انداختتش بیرون! نه منظور از بعضی ها ، بعضی های دیگه بود...
در هر صورت یادت به خیر باد:
آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت!
تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چها رفت!
بر شمع نرفت از گذر آتش دل دوش
آن دود که از سوز جگر بر سر ما رفت!
دور از رخ تو دمبدم از گوشه چشمم
سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت!
دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید
هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت!
ای دوست به پرسیدن حافظ قدمی نه
زان پیش که گویند که از دار فنا رفت
پیر صبا
من یک نظریه ای برای وبلاگ نویسی دارم. اولین اصل آن می گوید وبلاگ نویسی برای بعضی از افراد همانند آتش تندی است که بعد از مدتی تبدیل به خاکستر می شود! درباره همه ی وبلاگ نویس ها هم این اتفاق خواهد افتاد. حالا برای فرهاد زود تر اتفاق افتاده! این که مشکلی نیست! حالا ممکنه این آتش تند برای شما دیرتر فروکش کنه. می گید نه؟ این خط و این نشون! اصل دوم می گوید که اگر برای نوشتن هدفی نداشته باشی، داری هم وقت خودت را تلف می کنی و هم وقت دیگران. ولی در کل باید این دو تا اصل رو طلا گرفت چون جواب هم داده!
یا مولا ...
حیلت رها کن عاشقا، دیوانه شو دیوانه شو
وندر دل آتش درآ ، پروانه شو پروانه شو
هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن
وانگه بیا با عاشقان همخوانه شو، همخوانه شو
روسینه را چون سینها،هفت آب شو از کینها
وانگه شراب عشق را ، پیمانه شو پیمانه شو
باید که جمله جان شوی، تا لایق جانان شوی
گر سوی مستان می روی، مستانه شو مستانه شو
پیر هرات