ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

لازم دیدم در مورد نظرات دوستان و مطالب نوشته شده در وبلاگ توضیحی بدم.

- اول آنکه: "کم گوی و گزیده گوی چون در" این چیزی است که از بزرگان ادب به ما رسیده است.

- دوم آنکه: نمی دانم چرا مطلب "پیام تبریک" باید با انتقادات شدید مخاطبان مواجه شود. من این مطلب را صرفا به خاطر حس میهن دوستی خود نوشتم.

- سوم آنکه: انتقادات شدیدی توسط مخاطبان به من رسیده است. من از انتقادات شما دوستان متشکرم و امیدوارم که روند انتقادات منطقی تداوم یابد.

- چهارم آنکه بنده حتما به Comment ها ی دوستان جواب خواهم داد.

- پنجم آنکه:

شنیده ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت              فراق یار نه آن می کند که بتوان گفت

حدیث حول قیامت که گفت واعظ شهر                    که سیاستیست که از روزگار ز هجران گفت

فقان که آن مه نامهربان مهرگسل                          تبرک صحبت یاران خود چه آسان گفت

من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب                    که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت

نشان یار سفر کرده از که پرسم باز                        که هر چه گفت بر ید صبا پریشان گفت

غم کهن بمی سالخورده دفع کنید                          که تخم خوشدلی اینست پیر دهقان گفت

گره بباد مزن گرچه بر مراد رود                               که این سخن به مثل مور با سلیمان گفت

به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو                        تو را که گفت که این زال ترک دبستان گفت

مزن ز چون و چرا دم که بنده ی مقبل                      قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت

                                      که گفت حافظ از اندیشه ی تو آمد باز

                                      من این نگفته ام آنکس که گفت بهتان گفت

بنیامین