ما از ستم خویش به تنگ آمده ایم
| عید غدیر را به تمام خردسالان میکده اش تبریک و تحنیت می گوییم. حافظ اگر قدم نهی در ره خاندان صدق بدرقه رهت شود همت شحنه نجف |
 |
* قبل از همه بگم حتما مطلب پایینی رو بخونید چون من الان دارم سه چهار ساعت پس از مطلب پیر صبا پست میکنم.(برای اینکه کمتر نامردی بشه!)
* این چند روزه رفته بودیم اصفهان، اردو. خیلی چیز ها رو تو این اردو فهمیدم.یکی از اونا که یکم اذیتم می کرد این بودکه گاهی یه کسایی می خوان یه مشکلی رو بر طرف کنن که خودشون علت آن مشکلند و ... نمی خوام اذیتتون کنم ، بی خیال.
* در عید غدیر امسال اینو فهمیدم که چیزایی مثل شرکت در مراسم ها خیلی برامون کمرنگ شده و با یه چیزایی مثل کار دارم، تنبلی،اینایی که میگن بلدم و ... از رفتن به اینجاها طفره می رویم. در حالی که خیلی به این نفحات نیاز داریم خود مون رو از معرض اون دور می کنیم. خیلی علممون کمه!
پیش از این،این دل ما این همه تاریک نبود یاد از آن آرزوی سابق خورشید شدن
* از وقتی وارد وبلاگ نویسی شدم یه چیز برام خیلی جالب بود.اونم اینکه درون آدما خیلی با بیرونشون متفاوته و همیشه رنگ رخساره از حال درون خبر نمیده.
*واسۀ خالی نبودن عریضه و اینکه اینقدر خلاصه نویسی کردیم یکی از اون دو بیتی های ناب هم میزنیم تنگ پست این دفعه:
تا خانۀ دوست بیدرنگ آمده ایم چون سایه ای از فراز رنگ آمده ایم
ای صاحب خانه خیل ما را دریاب ما از ستم خویش به تنگ آمده ایم
پیر خمین
عید شما هم مبارک
«در ره خاندان صدق» صحیح است . چون کلمه «به »از وزن خارج میکند.
سمعا و طاعتا!
بابا جوانمرد...
اصفهان هم زود تموم شد و رفت که به خاطره ها بپیوندد.
در مورد نفحات نظر من هم کاملا همینه.
تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد.
سلام
اول هشدار میدم که غلطای املایی وبلاگ کم کم داره میره بالا. البته نه که خیلی باشه ها ولی بعضی چیزا یه دونه شم زیاده!
در ضمن خوشحالم که تو مثل بعضیها فکر نمی کنی که واقعیت هرکس چیزی ست که می بینی و نه چیزی که می نویسد.
حتی قلم فرد هم نمی تونه تمام درون اون باشه!
شاید نکته ی ساده ای به نظر بیاد ولی تفاوت واقعیت درون با نوشته یا دورغ گویی فرد رو می رسونه و یا عدم خودشناسی رو...
هر کسی هستی یه دفعه
قد بکش از پشت نقاب
از رو نوشته حرف نرن
رها شو از پیله خواب
...
حتی قلم فرد هم نمی تونه تمام درون اون باشه!
شاید نکته ی ساده ای به نظر بیاد ولی تفاوت واقعیت درون با نوشته یا دورغ گویی فرد رو می رسونه و یا عدم خودشناسی رو...
هر کسی هستی یه دفعه
قد بکش از پشت نقاب
از رو نوشته حرف نرن
رها شو از پیله خواب
...
امروز داشتیم با یه نفر درمورد سبک نوشته های افراد صحبت می کردیم. من گفتم سبک نوشتن پیرصبا به نظر من از همه قوی تره. طرف هم گفت:
بعضی ها هستند که سکوت می کنند و تفکر می کنند. به زبان خیلی زیاد صحبت نمی کنند ولی وقتی می نویسند فوق العاده می نویسند.
مطلب بدین