ای لشگر صاحب بلاگ

من نمی دونم پیرمغان این خبرها رو از کجا میاره؟ یه ماه قبل از اینکه علیرضا به جمع لشگریان صاحب زمان (منظور همان لشگر صاحب بلاگ است!) بپیوندد، ایشون خبرش رو به ما داده بودند. امروز هم یه خبر ناراحت کننده (!) برامون آورد: که حسین می خواهد وبلاگشان را ترک کند. این درسته که قبلا گفته بودم وبلاگ نویسی برای بعضی از افراد همچون آتش تندی است که سپس فروکش می کند و به خاکستر تبدیل می شود، اما یقین دارم که او جزو این گروه نیست و بنا بر دلایل خاصی این کار را می کند. حالا فکر کنم خودش مطلب وداعش(!) را به زودی بنویسد. حالا برادر دنیا رو چی دیدی؟ شاید نظرش عوض شد (که امیدوارم بشود) ولی اگه این طور نشد نیاین خفت من را بچشپید و بگویید تو که گفتی فلان و بهمان، ولی نشد که! چندی پیش مطلع گشتیم که دو تن از دوستان، وبلاگکی (!) دایر کرده اند و در آنجا به دایره و دنبک زنی می پردازند. هوای این پیام رو داشته باشید. اگه یه آدم درست و حسابی توی دوره ی ما باشه همین پیامه! (در اینجا بنده از آرایه خرق عادت و اغراق استفاده نمودم! به بقیه بر نخوره!) البته من پیام رو از دوره ی دبستان می شناختم. چه دورانی بود برادر! این حامد هم که با ما کل گذاشته، می ره مطلب از شیوانا می نویسه! (یه چیزی تو مایه های اوشوی خودمونه!). پیر صبا هم که مدتیه که دسترسی به اینترنت نداره و ما از مطالب خواندنی ایشون هم محرومیم!

پ.ن.د.م. دوستان توجه داشته باشند که این نوع مطلب ها در اصطلاحات وبلاگی به نوشته های خاله زنکی معروف هستند! یعنی شما بیا بشین از در و دیوار و پنجره صحبت بکنی آخرش هم بگی خدافظ شما!

از یک نفر به طور تصادفی پرسیدم که می دونی علی اللهی ها عقایدشون چیه؟ طرف اومد گفت حضرت علی رو خدا می دونند و پیامبر هم قبول ندارند و فقط خودشون رو قبول دارند و گوشه گیر هستند و از این چرت و پرت ها! آخه کی اومده به تو این حرف رو زده؟ مگه تو خودت دیدی که میای این چیزا رو می گی؟

پ.ن. منظور از (پ.ن.د.م) همان پی نوشت داخل متن می باشد!!

پیر هرات