سلام. این هم به مناسبت چهلمین روز واقعه بم :
* مناظره بین زلزله و شارون درباره بدست گرفتن انحصار قدرت و زور و بحث بر سر اینکه کدامیک از این دو استحاق بیشتری برای ارتگری و خرابکاری دارد:
زلزله آمد شبی از راه دور
با هزاران قدرت و تخریب و زور
نزد شارون رفت و گفتا ای رفیق
ای مرا همکار و همراه ای شفیق
آمدم پیشت پی عرض ادب
در مکان ها تو جلو من از عقب
من کی ام شارون و شارون کیست من
ما یکی روحیم اندر دو بدن
ما برای قتل مردم آمدیم
تا بجنبانیم هی دٌم آمدیم
گرچه من در زور از تو کمترم
لیک در بعضی موارد برترم!
ما دوتا از بهر کشتن آمدیم
از برای ریشه کندن امدیم
ما رفیق و همدم و هم سنگریم
طالبان فتنه و شور و شریم
گریه مردم برای ما خوش است
ای خوشا آن کس که او آدمکش است
هر دو خصم جان هر مرد و زنیم
خانه ها را نیز آتش می زنیم
ما دو تا مامور قتل خاص و عام
کار ما این است تا روز قیام
*** جواب دادن شارون زلزله را که تو کوچکتر از آنی که خودت را با من برابر بدنی !! به شارون بر می خورد و پاسخ می دهد:
ناگهان شارون برآشفت و بگفت
تا به کی خوانی بگوشم حرف مفت ؟
در قساوت من کجا و تو کجا ؟!
تا به کی این حرف های نا بجا ؟!
تو اگر ظاهر شوی سالی دوبار
دردها و غصه ها آری به بار
یا جماعت را کنی بی خانمان
جمع دیگر باز در امن و امان
لیک من هر روز و هر شب حاضرم
در خرابیها به هر جا ناظرم
قتل و غارت ها کنم من بی حساب
که ندیدی تو نظیرش را به خواب !
تو اگر قانع به یک << بم >> گشته ای
کی چو من جلاد عالم گشته ای ؟!
نیستم قانع به یک جا یا دوجا
فتنه در دنیا کجا و بم کجا؟
من برانم تا جهان بر هم زنم
شعله ها بر عالم و آدم زنم
پیش من چون آمدی بس کن گله
تو حقیری نزد من ای زلزله
هست پشتیبان من بوش ابن بوش
بمب و موشک را کشد هر دم به دوش!
من که بینی با خدا هم دشمنم
دشمن دین خدا تنها منم
گیرم افتی گر تو هم ای زلزله
سخت می اندازمت توی تله!
با تشکر
پیر هرات
سلام ...
مرسی که به من سر زدی
چی میشد آدرس همین جا رو می دادی به جای اینکه کل حرفتو کپی کنی تو بلاگ منصور ؟؟؟ بلاگ خیلی قشنگی داری .... یا حق